بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت اول:
مقدمه:
استفاده از سموم دفع آفات جهت مصارف کشاورزی موجب افزایش کمی و کیفی محصولات از طریق نابودی آفات گردیده و
نقش بسیار مهمی را در راستای تأمین غذای مورد نیاز انسان امروزی ایفا می نماید. هر چند استفاده منطقی و اصولی از این عوامل خود می تواند از طریق افزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی نقش بنیادی را در تأمین سلامت انسان داشته باشد، با این وجود مصرف نادرست این سموم خود باعث بروز انواع مسمومیت های حاد و مزمن گردیده و به عنوان یک معضل از جنبه های پزشکی بهداشتی و اجتماعی دارای اهمیت می باشد. یک گروه از عوامل دفع آفات که به عنوان جونده کش و فومیگانت از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته اند، فسفید های فلزی می باشند. استفاده از فسفید های آلومینیوم، روی، منیزیوم و کلسیم در تعدادی از کشورها رایج بوده و به علت ارزان بودن و قدرت اثر بخشی بالای آنها در نابودی حشرات و جوندگان موذی، کاربرد وسیعی یافته اند. فسفید آلومینیوم اولین بار در کشور هندوستان به عنوان جونده کش عرضه گردید.
استفاده از فسفید آلومینیوم در کشور ما، به ویژه در نواحی شمالی کشور، تحت عنوان قرص برنج جهت نگهداری برنج و سایر غلات در انبارها و جلوگیری از تأثیر مخرب حشرات موذی، نسبتاً رایج می باشد. این عوامل به علت قیمت پایین و پتانسیل سمیت زایی بالا و قابل در دسترس بودن سبب بروز مسمومیت های حاد عمدی و تصادفی و در نهایت مرگ و میرمیگردند.
